Recyclagefabriek voor lithiumbatterijen
De recyclingfabriek voor lithiumbatterijen maakt het mogelijk om de materialen waaruit de batterij bestaat aan het einde van zijn levenscyclus terug te winnen door middel van mechanische versnippering en scheidingsprocessen waarbij ongeveer 99% van het totale gewicht van de batterij wordt teruggewonnen.
Recyclagefabriek voor lithiumbatterijen uit elektrische en elektronische apparaten en elektrische voertuigen. Het wijdverspreide gebruik van batterijen voor elektrische en elektronische apparaten is al lang een bekend fenomeen. De meeste oplaadbare apparaten zijn uitgerust met lithiumbatterijen die aan het einde van hun levenscyclus moeten worden weggegooid en gerecycled. De complexiteit van het recyclen van lithiumbatterijen kwam echter pas naar voren met de verspreiding van batterijen voor elektrische voertuigen en de behoefte aan recycling gericht op het terugwinnen van materialen met een hoge commerciële en strategische waarde. In grote lijnen kan het recyclingproces van lithiumbatterijen worden onderverdeeld in drie hoofdfasen:
1. Voorselectie en ontladen, een functionele activiteit om de batterij te isoleren en te beveiligen door restenergie te verwijderen.
2. Demontage, gericht op het isoleren van de modules en cellen waaruit de batterij bestaat.
3. Mechanische behandeling voor het isoleren en pre-concentreren van metalen, voornamelijk koper en aluminium, het scheiden van anodische en kathodische poeders, de “zwarte massa”, die vervolgens worden verwerkt voor het terugwinnen van lithium, kobalt en nikkel.
De verkleining wordt toevertrouwd aan shreddersystemen met variabel vermogen en grootte. Deze versnipperen de batterijen in gedefinieerde deeltjesgrootten om downstreamactiviteiten te vergemakkelijken. Dit gebeurt als onderdeel van een droog proces waarbij geen water of andere vloeistoffen nodig zijn. Hierdoor is het niet nodig om vervuilde oplossingen af te voeren. Zoals bekend brengen lithium-ionbatterijen bepaalde risico's met zich mee, omdat ze door hun energiedichtheid brand of zelfontbranding kunnen veroorzaken.
Recyclagefaciliteiten moeten dan ook ontworpen en gebouwd worden om extreem hoge veiligheidsnormen te garanderen om verbrandingsverschijnselen te voorkomen en verspreiding naar buiten het systeem te verhinderen. Raffinage- en scheidingsfase:
Verkleining: wordt uitgevoerd met verticale molens en impactmolens, machines die een fijn en homogeen product kunnen terugbrengen.
Scheiding: er worden meerdere scheiders gebruikt die heterogene materiaalstromen kunnen onderverdelen. Dit zijn precisiesystemen die gebruik maken van de inherente eigenschappen van de te scheiden materialen.
Verwerking: de metalen uit de processen, vooral koper en aluminium, zijn klaar voor de volgende stadia van transformatie tot grondstoffen voor industrieel gebruik, terwijl de zwarte massa bestemd is voor chemisch-fysische scheidingsbehandelingen om de edelere elementen terug te winnen. Batterijrecyclagefabrieken worden gebouwd volgens de specifieke eisen van de klant, afhankelijk van de aangegeven capaciteit, lay-out en andere bestaande bijzonderheden. De minimumcapaciteit van een lithiumbatterijrecyclagefabriek is over het algemeen ongeveer 250 kg/u.
